W te nadchodzące święta, życzymy naszym drogim czytelnikom dużo zdrowia i radości. Mnóstwa prezentów pod choinką, szczególnie tych książkowych. Pięknych chwil w gronie rodziny.
Z okazji zbliżającego się Nowego Roku, życzymy jeszcze więcej książkowych zachwytów, aby ten nadchodzący rok przyniósł spokój, radość i zadowolenie z każdego dnia. Szampańskiej zabawy i do zobaczenia w bibliotece <3<3<3
Wesołych Świąt oraz Szczęśliwego Nowego Roku życzy Filia nr 12
Na naszym grudniowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki
omawialiśmy nagrodzoną Paszportem Polityki książkę „ Kości, które nosisz w
kieszeni”- Łukasza Barysy
Autor przenosi nas do rodzinnych Pabianic. Opowieść o biednych
ludziach, którzy w swoim szarym życiu i rzeczywistości walczą o lepsze jutro,
które może nigdy nie nadejść, chwytając się każdej nadarzającej się okazji, by
polepszyć swoje życie.
Głowna bohaterka, a zarazem narratorka książki, czternastoletnia
Ula. Dziewczynka, swój czas dzieli pomiędzy schorowaną babcią, opieką nad swoim
młodszym rodzeństwem, zbieraniem kości z podwórka, a miłością do niejakiego
Fabiana- samobójcy.
Ciężko nawet określić tę książkę. Na swoich 130 stronach dotyka
wielu problemów społeczny, jednak głównym problemem jest tutaj bieda i sposób
radzenia sobie z taką, a nie inna rzeczywistością. Historia wyboru pomiędzy
pracą dającą możliwość przetrwania i miłości. Poszukiwaniem
miłości własnej, a miłością do swoich dzieci. Historia patologii, gdzie alkohol
gra pierwsze skrzypce, gdzie syn katuje własną matkę oraz gdzie dobrze
zapowiadający się chłopak z porządnej rodziny postanawia się zabić. Książka
mroczna i duszna momentami przytłaczająca.
Święta coraz bliżej, a my dla naszych czytelników przygotowaliśmy świąteczne wystawki. Znajdzie się coś dla dużego jak i małego czytelnika.
Zapraszamy
Na listopadowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki
omawialiśmy „ Rozdeptałem czarnego kota przez przypadek” autorstwa Filipa
Zawady
Książka opowiedziana jest przez kilkuletniego chłopca o
imieniu Franciszek, który przebywa w domu dziecka prowadzonym przez siostry
zakonne. To niezwykła podróż widziana oczami dziecka, który zaskakuje swoją
dojrzałą postawą oraz ogromem mądrości i refleksji z jakimi dzieli się na
kartach książki. Jest to słodko gorzka historia, w której na każdej stronie ukryte
są bardzo celne, a nieraz porażające uwagi na temat ludzi lub o otaczającym nas świecie. Powiedział
bym, że to historia poszukiwania swojego miejsca na ziemi, zderzenie się z
prawami rządzącymi światem, których kilkuletni chłopiec nie potrafi pojąc i
próbuje przekształcić je na swój sposób, co sprawia, że nie można nie przyznać
w jak sprytny i prosty sposób, dzieci potrafią wytłumaczyć na pozór
skomplikowane sprawy, które nie jednemu dorosłemu sprawiają trudność.
Ze względu na swoje krótkie rozdziały- często w postaci
jednego zdania, książkę można przeczytać w ciągu jednego wieczora, jednak ze
względu na treść, nie sposób nie przystanąć i nie pomyśleć nad słowami zawartymi
w tej książce. Historię opowiedziane przez niesfornego Franka sprawiają, że nie
raz uśmiech pojawia się na twarzy ale również nie raz wciśnie łzę i zmusi do zadumy.
Książka pozostanie z nami na długo…
Oto kilka opinii, które pojawiły się na spotkaniu DKK:
„Sama nie sięgnęłabym po tę książkę”
„Książka to zbiór złotych myśli”
„Książka była dla mnie niezwykle mocnym przeżyciem”
„Niesamowity sposób ukazania dojrzałości kilkuletniego
chłopca”
Na październikowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki omawialiśmy książkę Drwale autorstwa Annie Proulx.
Czy można w kilku słowach streścić o czym jest książka napisane przez Annie Proulx? Według mnie nie. W książce zawartych jest tyle wątków, że czasami trudno się połapać. Natomiast można opisać tę książkę jako sagę rodową, głównym wątkiem są początki dwóch rodów, założonych przez René Sela oraz Charlesa Duqueta, przeplatającym się z historią Kanady To właśnie od nich zaczyna się przygoda tytułowych drwali, ich decyzje oraz ich następców będą miały kolosalny wpływ na przychodzące po nich pokolenia.
Akcja książki zaczyn się w 1693 roku, gdy do wybrzeży
Tadoussac w Kanadzie przybija statek z protoplastami rodu, muskularnym panem
Selem oraz słabeuszem z ruder Paryża panem Duquetem. Tak poznajemy ich losy
oraz poczynania, które sprawiają, że obie postacie stają się ważnymi osobami w
historii. Zaczynając od obserwacji życia pierwszych osadników, rdzennych
mieszkańców oraz prace tytułowych drwali, przenosimy się przez kolejne lata, aż
do roku 2023, gdzie autorka postanawia zostawić nas z otwartym zakończeniem,
tak aby czytelnik mógł dalej przeżywać historię drwali.
Ilość osób i nazwisk, które pojawiają się na stronach tej
książki, mnie osobiście do książki zniechęcała. W pewnym momencie nie zwracałem
już uwagi na imiona i nazwiska oraz z której linii rodu wywodzą się
bohaterowie, ważniejsze były dziejące się wydarzenia niż postacie, które brały w nich udział.
Cała konstrukcja książki, użyty język oraz mnogość
informacji czy to historycznych, społecznych czy przyrodniczych daje poczucie,
że każdy czytelnik może odnaleźć w tej książce, coś co go zaciekawi, w moim
przypadku to był temat zmian klimatycznych i wpływ ludzi na dziejące się zmiany
na naszej planecie.
Można powiedzieć, że „Drwale” to swoisty manifest przeciwko
wyniszczaniu planety, szczególnie przemysłowej wycince lasów.
Kilka z wybranych opinii uczestników klubu:
„Książka monumentalna”
„Rewelacyjna saga rodzinna”
„Książka napisana wyjątkowym językiem”
„Przerażający obraz kolonizacji białego człowieka”
Każdy zna, ponieważ czytał lub oglądał Alicję w krainie
czarów. Więc i my postanowiliśmy dorzucić swoją cegiełkę do poznania książki
poprzez zajęcia plastyczne. Poznaliśmy bohaterów, czyli: Białego Królika,
Alicję i Królową Kier. Dlatego też na zajęciach wykonaliśmy zegarek Białego
Królika, na który on ciągle spoglądał śpiesząc się oraz samego Białego Królika.
Wachlarz, który zgubił Biały Królik a dzięki, któremu Alicja stała się tak
mała, że mierzyła ledwie pół metra. Głowy dzieci przyozdobiła korona Królowej
Kier, a w wazonach pojawiły się czerwone róże, które z białego na czerwony kolor
przemalowywali w książce karciani słudzy Królowej Kier.
Poniżej przedstawiamy kilka wykonanych prac <3
Podczas spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki omawialiśmy książkę „Duchy Jeremiego”- Robert Rient
Jeremi- dwunastolatek, który przez chorobę mamy musi odnaleźć
się w nowej rzeczywistości. Wraz z mamą przeprowadza na wieś, do dziadka- Sybirak
z postępującą chorobą Alzheimera. Chłopak, próbuje prowadzić normalne życie, dzieląc czas pomiędzy szkołę, przyjaciela Augusta, pomoc rodzinie, a pomocą w
gospodarstwie. Gdy mam umiera, a choroba dziadka postępuje, Jeremi szybko musi
dorosnąć, stać się bohaterem rodziny, mierząc się również z wewnętrznymi
demonami, co dla chłopaka, który w tak krótkim czasie tyle przeżył, nie jest
sprawą łatwą.
Duchy Jeremiego to opowieść o dorastaniu w szybko zmieniających się okolicznościach. O
próbach radzenia sobie ze stratą, śmiercią czy pochodzeniem. Esencja dziecięcej
złości, żalu i frustracji. Napisana prostym, a momentami wulgarnym językiem,
lekko infantylnie, co świetnie oddaje narracje prowadzoną przez 12-latka.
Porusza tematy holokaustu, przynależności czy tożsamości, jednak na próżno w
niej szukać patetycznego stylu, dzięki czemu książka zyskuje tylko na swojej
wielowymiarowości.
Po lekturze książki nasuwa się pytanie:
Co determinuje nas
jako jednostkę: relacja z drugim człowiekiem? Wiara? Wychowanie? Pochodzenie? A
może coś zupełnie innego?
Cześć,
czy wiecie, że możecie pospacerować po naszej filii nie wychodząc z domu??
Zapraszamy do wirtualnego odwiedzenia biblioteki: wirtualny spacer filia nr 12
Zapraszamy!!!
Czy wiecie, że od dzisiaj do końca tygodnia mamy dla was kiermasz książki ??
Znajdziecie u nas książki dla dzieci, albumy, książki dla dorosłych, przewodniki, książki w wydaniu standardowym i pocketowym.
Zapraszamy, dla każdego się coś znajdzie <3 <3
.png)
„ Czasu chcemy najbardziej, ale najgorzej go wykorzystujemy”
William Penn
Głównego bohater-Williama Bellmana poznajemy, gdy wraz z grupą
przyjaciół bawią się na podwórzu. Chłopcy zakładają się, że Will nie trafi z
procy w cel. Gdy dokonuje niemożliwego i z dużej odległości strąca siedzącego
na drzewie kruka, od tej chwili nic już nie
będzie takie jak wcześniej.
Po kilku latach wydarzenia z przeszłości powracają jak
bumerang. Po śmierci ukochanej matki, William poświęca się pracy w fabryce włókienniczej
swojego wuja, jednocześnie starając się ją udoskonalić. Po jego śmierci przejmuje
jej kierownictwo. Pod rządami Willa fabryka nabiera rozpędu. Dobrą passe
przerywa nieoczekiwana śmierć żony i dzieci. Gdy podczas nabożeństw żałobnych
nasz główny bohater zauważa odzianego w czerń nieznanego mężczyznę, zaczyna się
podróż Wiliama przez przeszłość, smutek, żal, śmierć i strach, a to wszystko osnute
w pogoń za pieniądzem.
Czarne skrzydła czasu to powieść, której dobitnym
przesłaniem jest, aby całe nasze życie nie stanowiła praca i pogoń za
pieniądzem. Zacznijmy zwracać uwagę na dotychczasowe życie, na przyjaciół i
rodzinę, żebyśmy nie obudzili się, gdy będzie już za późno i nic nie będziemy w
stanie zmienić. Całość napisana przyjemnym językiem. Na duży plus zasługuje
fakt, że autorka przed pisaniem książki, zapoznała się z historią włókiennictwa,
dzięki czemu sam proces włókiennictwa i rzeczy z nim związane są opisane w szczegółowy
i przyjemny sposób, sprawiając że czytelnik może się przenieść do takiej
fabryki.
We wtorek, 1 sierpnia 1944 roku, o godz. 17.00 (określonej kryptonimem „W”, jak Wolność), wybuchło Powstanie Warszawskie. Było to jedno z najważniejszych, a zarazem najbardziej dramatycznych wydarzeń zapisanych na kartach historii miasta. Planowane na kilka dni, trwało ponad 2 miesiące.
W ramach rocznicy, przygotowaliśmy dla naszych czytelników wystawę książek związaną z tematem Powstania Warszawskiego.
Za nami lipcowe zajęcia wakacyjne. W tym roku, uczestnicy zajęć bawili się z masą solną. Powstały motylki, kotki, rybki. Dziękujemy wszystkim dzieciom za udział w zajęciach i zapraszamy w sierpniu na przygody z Alicją w krainie czarów.
A oto efekty zajęć 💓 Czyż nie są piękne 💓💓💓
