Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

(www.unesco.pl)

21 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego (International Mother Language Day).  Został on proklamowany na 30. Sesji Konferencji Generalnej UNESCO w 1999 roku w celu podkreślenia bogactwa różnorodności językowej świata i promocji wielojęzyczności, a także by zwrócić uwagę na liczbę języków zagrożonych i ginących, do których zalicza się 43 procent wszystkich aktualnie używanych. 

Hasłem tegorocznych obchodów jest “Wysokiej jakości edukacja, język(i) nauczania a efekty edukacyjne” (Quality education. Language(s) of instruction and learning outcomes”), które ma zwrócić uwagę na znaczenie języka ojczystego dla jakości edukacji i różnorodności językowej oraz realizacji nowej Agendy na rzecz Zrównoważonego Rozwoju 2030, skupiającej się na wysokiej jakości edukacji dla wszystkich, umożliwiającej każdemu człowiekowi zdobycie wiedzy i rozwój systemu wartości, umożliwiających mu pełny udział w życiu społeczeństwa. Ma to szczególne znaczenie dla kobiet i dziewcząt, a także dla mniejszości kulturowych, społeczeństw autochtonicznych i społeczności wiejskich. Idea ta znalazła odzwierciedlenie w Ramowym Programie Działań UNESCO do 2030 roku, uświadamiającym znaczenie języków ojczystych w nauczaniu i uczeniu się, a także ich znaczenie dla ochrony i podtrzymania różnorodności kulturowej świata.(www.unesco.pl)

Więcej informacji znajdziecie na stronie :
www.unesco.pl/21-lutego-miedzynarodowy-dzien-jezyka-ojczystego 

Zmodelowane :-)

Ferie zimowe już się skończyły, a wraz z nimi nasze artystyczne zajęcia. "Zmodeluj coś z nami!" będzie miało swoją kontynuację w postaci wystawy wykonanych prac już od przyszłego tygodnia. Póki co - relacja zdjęciowa:

Wszystkim dzieciom dziękujemy za świetną zabawę!

Nasza Terenowa Reporterka

Oto, na co natknęła się jedna z naszych czytelniczek daleko, daleko za górami, za lasami, i oceanami... Sydney też randkuje z książką! Pani Agnieszko, bardzo dziękujemy za zdjęcia :-)

Dzień Bezpiecznego Internetu

Dzisiaj - 9 lutego - obchodzimy Dzień Bezpiecznego Internetu. Ustanowiony został z inicjatywy Komisji Europejskiej w 2004 roku i jego celem jest inicjowanie i propagowanie działań na rzecz bezpiecznego dostępu do Internetu dzieci i młodzieży; zapoznanie rodziców i nauczycieli z problematyką bezpieczeństwa dzieci w Internecie oraz nagłośnienie tejże tematyki. W Polsce Dzień Bezpiecznego Internetu organizowany jest od 2005 roku. Pieczę nad nim sprawuje Fundacja Dzieci Niczyje oraz Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa (NASK), które tworzą Polskie Centrum Programu Safer Internet.

Tegorocznym obchodom Dnia Bezpiecznego Internetu przyświeca hasło "Lepszy Internet zależy od Ciebie!" i ma na celu podkreślenie, iż wszyscy jako użytkownicy sieci mamy wpływ na to, czy Internet jest miejscem bezpiecznym i pozytywnym, ze szczególnym zwróceniem uwagi na potencjał sieci, który może być wykorzystany przez dzieci zarówno do kontaktów z rówieśnikami czy edukacji, ale także jako forma twórczej rozrywki. (saferinternet.pl/lepszy-internet-zalezy-od-ciebie)

My także włączamy się w obchody Dnia Bezpiecznego Internetu - już w przyszłym tygodniu rozmawiać na ten temat będziemy z uczniami klas piątych.

Więcej informacji, a także materiały edukacyjne znajdziecie na stronie: saferinternet.pl

 

Randka w ciemno z książką

Tradycji stać się musi zadość! Nadchodzą Walentynki, za chwilę zewsząd atakować nas będzie LOVE we wszystkich odcieniach różu i czerwieni. My też - a jakże - włączamy się w to szaleństwo, i to już kolejny raz. Już od jutra, przez najbliższe dwa tygodnie, proponujemy Wam ucztę intelektualną; randkę będącą wyzwaniem dla umysłu, dodatkowo okraszoną dreszczykiem niepewności. Znacie już tę formę - "Randka w ciemno z książką" 2016 nadchodzi. Tym razem jednak wyboru książki będziecie dokonywać tylko na podstawie pierwszych słów utworu... Resztę spowija tajemnica... Sprawdźcie, kto uwiedzie Was od pierwszego... akapitu!

Drugie urodziny Dyskusyjnego Klubu Książki

To już dwa lata! Drogie Klubowiczki (i Klubowicze) dziękujemy raz jeszcze - bez Was nasza biblioteczna codzienność byłaby zdecydowanie mniej radosna i satysfakcjonująca. Życzę i Wam, i nam, kolejnego równie udanego roku!

Marysia:

Czego się można spodziewać po celebrowaniu drugiej rocznicy comiesięcznego święta? Obfitości. Zwłaszcza jeśli przypada w "tłusty czwartek". Do tego te śpiewy, po rosyjsku - a jakże... To był doskonały wstęp do dyskusji o książce Anny Wojtachy "Zabijemy albo pokochamy". A może było zupełnie odwrotnie - to dyskusja literacka była jedynie dopełnieniem?

Czy można pisać o Rosji lekko, z poczuciem humoru, nie będąc jednocześnie powierzchownym? Można. Lektura płynna, wciągająca, której towarzyszą od czasu do czasu niekontrolowane "chichy". Mentalności rosyjskiej zrozumieć nie sposób, ale może fascynować. "Zabijemy albo pokochamy" - tytuł, jest fragmentem wypowiedzi jednego z bohaterów, jakże trafnie podsumowującym. Nie zgodzę się z opisem na okładce, że główną bohaterką tej prozy jest Rosja, w moim odczuciu jest to niejaka Anna Wojtacha, której doświadczenia i odczucia zdecydowanie występują tu na pierwszym planie. Powiem więcej - absolutnie mi to nie przeszkadza. Dodam tylko, że bohaterce zazdroszczę, oczywiście oprócz daru umiejętności rozmawiania z ludźmi wszelakiej maści i pokroju, znajomości z pewnym Rosjaninem o imieniu Ogi.

Nadziwić się nie mogę. Nasz Dyskusyjny Klub Książki. Takie historie zdarzają się tylko w optymistycznych powieściach obyczajowych, ale jak to ujęła jedna z naszych Pań - jeśli coś jest zmyślone, to bardzo duże prawdopodobieństwo, że może się wydarzyć.

 

Dziękujemy za prezenty!

Za miesiąc - "Mercedes-Benz" P.Huelle.

IBUK: Książka Miesiąca nr 12

Prezentem na luty jest książka "Zaduch. Reportaże o obcości", autorstwa Marty Szarejko.

Czego wstydzą się ludzie pochodzący ze wsi? I czy rzeczywiście się wstydzą? Autorka rozmawia ze swoimi rówieśnikami - trzydziestolatkami, którzy przyjechali z małych miejscowości do Warszawy. Opowiadają jej o swoich kompleksach, wątpliwościach, tęsknotach. O tym, czego najbardziej im brak w mieście i czego najbardziej nie znosili na wsi. O tym, co niosą w sobie, chociaż na wieś wracają coraz rzadziej. O tym, że nigdzie nie czują się u siebie. (libra.ibuk.pl)

 Zapraszamy!