Fantastyczne DKK

Bohaterem czerwcowego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki był zmarły niedawno brytyjski pisarz T.Pratchett, znany zapewne wszystkim jako autor cyklu Świat Dysku. Nasi Klubowicze pochylili się nad jedną z części cyklu, a mianowicie "Kosiarzem". O szczegółach opowie Marysia:

Czerwiec przyniósł zaskoczenie. Zbliżał się termin spotkania. W planach był „pojedynek” z „Kosiarzem” Pratchetta. Im bliżej 11 czerwca, tym liczniejsze dochodziły mnie słuchy, że książka się nie spodobała, że przyniosła rozczarowanie, że niemal nikt nie doczytał do końca. Obawiałam się tego spotkania. Uzbrojona w argumenty, fragmenty, gotowa do wnikliwej analizy tekstu i obrony ukochanego autora z niepokojem czekałam, aż wybije dwunasta. Wybiła... i przyniosła zaskoczenie. Spotkaliśmy się w kameralnym gronie. Moi rozmówcy mówili... o zaskoczeniu właśnie. Dotyczyło ono reakcji na taką literaturę. Na początku było zdziwienie, szok, wybicie z tradycyjnych czytelniczych nawyków. Potem zaczęła się przygoda, rozsmakowanie w pratchettowskich fortelach literackich, a niekiedy nawet zachwyt. Coś musiało „zaskoczyć” w sposobie czytania, aby odkryć przyjemność i dobrą zabawę.

Pozostało mi tylko odrzucić „oręż” i współdzielić się radością z lektury.

Co o samej książce? Myślę, że Pratchetta reklamować nie trzeba. Literatura specyficzna, nie wszystkich przekonuje do siebie. Dla „wybrańców” może stać się doskonałą gimnastyką umysłu i świetną rozrywką. Ale nie spłycajmy. Sam autor - niezwykle inteligentny, z genialnym poczuciem humoru, ciętą ironią, oczytany, żongluje aluzjami, pastiszem, konwencjami i prowadzi z nami grę. Mamy wrażenie, jakby nieustannie puszczał do nas oko, przez co balansujemy na granicy światów. Warto spojrzeć głębiej. Pratchett to filozof, moralista, dialogista – spogląda na świat z wielu perspektyw, obnażając absurdy i głupotę, ale jednocześnie widzimy jak bardzo kocha tę ludzkość i daje jej prawo nawet do głupoty.

A oto kilka „smaczków”:

„ - Mówią – odezwała się jętka na szczycie zygzakującej chmury – że kiedy przychodzi po kogoś Wielki Pstrąg, zabiera go do krainy płynącej... płynącej... -Jętki nie jedzą, więc trochę się pogubiła. - Wodą płynącej – dokończyła niepewnie.

• To ciekawe – odparła najstarsza.
• Musi tam być naprawdę wspaniale – dodała najmłodsza.
• Tak? A dlaczego?
• Bo nikt jeszcze nie próbował stamtąd wrócić.”¹

„Starsi magowie wiedzą, że właściwym celem magii jest tworzenie piramidy społecznej, gdzie na samym szczycie znajdują się magowie, zjadający obfite posiłki.”²

„Nie można być wariatem i bogatym. Jeśli jesteś bogaty, musisz być ekscentrykiem.”³

1T.Pratchett, „Kosiarz”, Warszawa, [2005], s.13.

2Ibidem, s.145.

3Ibidem, s.88.

Wyjątkowo również, albo po prostu po raz pierwszy póki co, głos zabierze jedna z naszych Klubowiczek. Pani Emilio, bardzo dziękujemy i cieszymy się, że jest Pani z nami :-). Może ta wypowiedź zachęci innych do przyłączenia się do naszego Klubu - to naprawdę coś wyjątkowego!:

Nie będę opisywać szczegółów związanych z moją pracą – było minęło, pozostały piękne wspomnienia związane z biblioteką, studentami, pracownikami.

Od trzech lat jestem na emeryturze, ponieważ jednak brakowało mi biblioteki – zapachu książek, specyficznej atmosfery, ciszy, udałam się do małej biblioteki publicznej nieopodal mojego miejsca zamieszkania – Filii nr 12 przy ul. Marcina... Zapisałam się i czytałam. Byłam tam bardzo częstym gościem. Pewnego razu zobaczyłam napis: „przyjmujemy chętnych do Dyskusyjnego Klubu Książki”. Oczywiście się zapisałam... Nasze comiesięczne spotkania poświęcone są nie tylko dyskusji na temat przeczytanych książek, ale też rozmawiamy o życiu. Spotkałam tam przemiłych ludzi, którzy bardzo mi zaimponowali ogromną wiedzą dotyczącą literatury i nie tylko. Jest to moja odskocznia od codzienności, która zaczęła mnie przytłaczać. Cieszę się z każdego spotkania, bo to jest dla mnie kontynuacja „mojej biblioteki”, z którą byłam związana niemal od zawsze. 

A za miesiąc - J.Rudiš "Grandhotel". Zapraszamy!