poniedziałek, 24 listopada 2025

piątek, 31 października 2025

Tysiąc wspaniałych słońc- Khaled Hosseini

 Podczas październikowego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki, rozmawialiśmy na temat Tysiąca wspaniałych słońc autorstwa Khaleda Hosseiniego.


To opowieść o dwóch różnych kobietach, które łączy jeden mężczyzna. Książka została podzielona na dwie części. Pierwsza to historia 14-letniej Mariam, zmuszonej do ślubu z człowiekiem o 30 lat od niej starszej. Druga zaś to historia Lajli, dziewczyny tracącej wszystko podczas wybuchu bomby, przygarniętej przez Mariam i Raszida. Tym dwóm kobietom przyjdzie dzielić nie tylko szczęśliwe ale i tragiczne momenty. Całkowicie podporządkowane mężowi- tyranowi, którego całe życie podporządkowane jest prawom szariatu. Chociaż na początku ich relacja naznaczoną wrogością i niechęcia przerodzi się w jedną z najcenniejszych relacji-przyjaźń.
 
"Tysiąc wspaniałych słońc" to poruszająca opowieść o miłości, stracie, bólu i cierpieniu. To również historia Afganistanu, próbującego odnaleźć się w nowej rzeczywistości, często krwawej i tragicznej dla jego mieszkańców. Jednak przede wszystkim to historia o przyjaźni, oddaniu i poświęceniu, w której pierwszą rolę gra miłość- miłość do dzieci, do ludzi współdzielących te same traumy i koszmary. 


czwartek, 2 października 2025

Elegia dla bidoków- J.D. Vance

 

Podczas wrześniowego spotkania dyskutowaliśmy o książce „ Elegia dla Bidoków” J.D. Vance

              


Jak sam autor twierdzi opisał w tej książce jak może wyglądać amerykański sen, od bidoka do wziętego prawnika, a jak się wszyscy domyślają nawet do wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Książka, która pokazuje z czym zmagała lub zmaga się dalej pewna część amerykańskiego społeczeństwa. Jak wychowanie wpływa na postrzeganie rzeczywistości.

Historia opisana na przykładzie rodziny bidoków o irlandzko-szkockich korzeniach, mieszkającej w Ohio w tak zwanym „pasie rdzy”. Gdy zmiany polityczne i ekonomiczne zaczynają wpływać na tamtejszą gospodarkę, wymuszając zamknięcie fabryki, która była podstawowym źródłem utrzymania wielu rodzin.

Elegia dla bidoków to z jednej strony ukazanie zmian, które wpływają na amerykańskie społeczeństwo. Próba ukazania charakteru amerykanów i zasad jakimi się kierują. Gdy świat się wali i pali nie możesz zapomnieć skąd pochodzisz. Masz być dumny z tego kim jesteś- takie prawdziwe amerykańskie, patriotyczne podejście. Z drugiej strony to swoisty hołd złożony rodzinie J.D. Vance, w szczególności jego dziadkom, którym zawdzięcza swoje teraźniejsze dostatnie życie i karierę. Na swoim własnym przykładzie pokazuje jak mały krok dzieli człowieka od zmarnowania sobie życia gdy człowiek uważa, że jest pozostawiony samemu sobie. Jak wiele wysiłku czasami trzeba włożyć aby utrzymać się na powierzchni. Jak ważna jest wiara w siebie i poczucie, że jest się ważnym dla swoich najbliższych.

Wszystkich zachęcamy do przeczytania „Elegi dla bidoków” to świetna okazja żeby przyjrzeć się bliżej amerykańskiej polityce szczególnie społecznej od środka. Jeżeli wolicie filmy to zachęciam od obejrzenia ekranizacji książki pod tym samym tytułem 

czwartek, 28 sierpnia 2025

Kiedy ptaki powrócą- Fernando Aramburu

 Na sierpniowym spotkaniu, dyskutowaliśmy o książce " Kiedy ptaki powrócą"-Fernando Aramburu

Historia w formie pamiętnika opowiada rok z życia Toni’ego- mężczyzny w średnim wieku, nauczyciela, ojca, rozwodnika. To ma być jego ostatni rok życia…

12 miesięcy, 12 części, 365 dni historii przeplatanej sarkazmem, humorem, filozoficznymi przemyśleniami. Główny bohater wprowadza nas w swoje życie, zarówno przeszłe jak i teraźniejsze. Każdy rozdział zawiera wspomnienie konkretnego momentu z życia jak i aktualne. Gdyby nie cięty język głównego bohatera, czasami komiczny sposób przestawiania sytuacji i osób, książka mogłaby być tą jedną z cegieł, których nie mamy ochoty czytać.

Dziwić może postawa głównego bohatera uchodzi za zgorzkniałego, wiecznie narzekającego malkontenta, nie mając do tego zbytnio powodów. Jak sam mówi cieszy się dobrym zdrowiem, przyzwoitymi zarobkami i łatwością w osiąganiu spokoju. Praca nauczyciela sprawia mu jako taką przyjemność, a mimo to nie docenia życia. Do tego stopnia, że wraz z przyjacielem postanowili dać sobie ostatni rok życia.

Na duży plus książki zasługuje klimat stworzony przez autora. Piękny portret Madrytu, a dokładnie dzielnicy Guindalera, która zdaniem bohatera jest jeszcze nienawiedzoną przez turystów.

Podsumowując książka zasługuje na uznanie. Wszechobecny sarkazm nadaje książki świeżości i lekkości. Ciekawie opisani głowni bohaterowie i cała historia sprawia, że można odnaleźć w tej książce cząstkę siebie. Jedyny mały minusik to ilość stron i wszechobecne filozoficzne wstawki, które mogą znudzić odbiorcę.